Wyższe wykształcenie

     Na wstępie pragnę pogratulować wszystkim osobom, które wiedzą co chcą robić w życiu oraz tym, którzy już realizują swoje pragnienia. Gratuluję! 

Japan 2016

     Nie wiem co mnie czeka. Cóż, nic dziwnego, nikt nie wie co przyniesie jutro jednak mimo to otaczająca nas rzeczywistość ciągle każe nam planować, snuć domysły, ustanawiać cele. Przychodzi w życiu moment, i to niestety nie jeden, w którym musimy podjąć ważną decyzję. Rzecz jasna, istnieje ograniczona liczba sytuacji, z których nie ma wyjścia. Niemalże przy każdym nietrafionym wyborze znajdziemy awaryjne rozwiązanie. Mimo świadomości, że wszystko można "odkręcić" wybranie kierunku studiów stało się dla mnie kluczową pozycją na liście "rzeczy do zrobienia zanim do reszty oszaleję". 

     O studiach zaczęłam myśleć już wiele, wiele lat temu - biorąc pod uwagę moje jakże długie życie było to jakieś sześć lat temu. Kończąc gimnazjum uwielbiałam język polski i fascynowało mnie dziennikarstwo, lecz moją największą pasją była Japonia. Chcę studiować japonistykę. Tak, klamka zapadła. A może nie do końca...? Liceum okazało się przyczynić do osiągnięcia mojej światopoglądowej porażki. Nauczyciele, klimat panujący w szkole, przedmioty - nie odpowiadało mi nic. Moja pasja do pisania zgasła za sprawą pewnej sympatycznej... Chyba nie powinnam o tym wspominać. W połowie trzeciej klasy na poważnie zaczęłam rozważać kwestię studiów. Po długich rozmowach z samą sobą doszłam do wniosku, że japonistyka przekracza moje możliwości - chyba jestem za leniwa. Skończyłam szkołę.
   

    Dziś siedzę i przeglądam internet w poszukiwaniu kierunku marzeń. Zobaczmy... Filologia: fińska, chińska, japońska i ukraińska. Oprócz tego jeszcze germańska, arabska, indyjska i rosyjska - nie, raczej nie to. Kategoria: kierunki humanistyczne - czuję się jak na loterii, jakie będą wyniki losowania? Historia - już to widzę, bibliotekoznawstwo, archeologia - fajnie. Co tu jeszcze, o! Filozofia - to najbardziej ogólna, a zarazem podstawowa znana ludzkości refleksja nad światem i człowiekiem (przekopiowane z broszurki reklamowej). Refleksja, to z pewnością coś dla mnie. Dobrze byłoby zarabiać sensowny grosz rozmyślając o życiu w kategoriach być albo nie być. Ciekawy kierunek, ale zaraz... przypominają mi się słowa przyjaciół: "Jak skończysz filozofię nawet nie wpisuj tego w CV, bo tym bardziej nikt cię nie zatrudni". Może i racja, potrzebuję czegoś co da mi pracę dzięki której nie umrę z głodu. Nie oszukujmy się, pasjonaci rozważań na tematy egzystencjalne nie mają w życiu łatwo. Szukam dalej. Okcy... Okcyden...

Okcydentalistyka. Powinnam chyba wybrać kierunek, którego nazwy nie da się wymówić. Gdy ktoś zapyta mnie co studiuję, a ja udzielę mu odpowiedzi przynajmniej nie będzie dociekał - i tak pierwszy raz słyszy to słowo, głupio będzie mu się przyznać.

     Po spędzeniu kolejnego dnia nad katalogami uczelni stwierdzam, że kocham to w jaki sposób opisane są kierunki. Błędy ortograficzne i składniowe, brak logiki zdań - z pewnością redagował to ktoś z wyższym wykształceniem.