Wszystko zostało już powiedziane

     Nie trudno zauważyć, że w tym miesiącu posty pojawiają się znacznie rzadziej. Nie lubię tłumaczyć swojej nieobecności, nie czuję nawet takiej potrzeby, jednak temat dzisiejszego wpisu może stać się jako takim przedstawieniem powodu braku mojej aktywności.

    Wszystko zostało już powiedziane - takie wrażenie, w ostatnim czasie, odnosiłam biorąc się za jakikolwiek temat. Pomysłów jest dużo, jednak zapał do ich realizacji rozpłynął się wraz z otwarciem notesu. Przez ostatnie parę tygodni przeświadczenie, że w zasadzie nie mam nic do powiedzenia i na niczym się nie znam wzrosło u mnie kilkakrotnie. Zacznijmy może jaśniej, staram się by moje wpisy budziły emocje, skłaniały do refleksji, zostawały z czytelnikiem na dłużej. Bardzo zależy mi na szczerości tekstów wychodzących spod mojej ręki. Nie lubię powtarzalności, a to właśnie ona towarzyszy mi na każdym kroku. Akceptacja siebie, motywacja, podróże. To wszystko już było, dlaczego zatem znów powinnam poruszać te tematy? Po co? Z takim nastawieniem podeszłam do pisania. Dziś, po chwili odpoczynku, dotarło do mnie, że być może rzeczywiście wiele problemów zostało już rozpatrzone jednak mimo to, każda opinia różni się. Brak chęci do pracy mogę wytłumaczyć jedynie złym nastrojem, poczuciem, że wszystko stało się nijakie. Rzeczywiście, na moment słowa straciły swoją barwę, a niebo nade mną poszarzało. Czułam się źle, powinnam o tym mówić otwarcie? Stawiam na szczerość więc chyba powinnam. 

     Wraz z rozpoczęciem prowadzenia bloga zaznajomiłam się z wieloma "stylami", które preferują inni młodzi "twórcy". Często spotykam posty z tagami, faktami "o mnie", haulami zakupowymi, kosmetycznymi etc. Nie mogę powiedzieć, że jest to zły kontent, sama lubię niekiedy przejrzeć coś w ten deseń jednak moje twórcze JA podpowiada mi, że nigdy nie chciałabym stać się typową szafiarką. Uwielbiam modę, kosmetyki, lifestyle ale jakaś nieopisana siła ciągnie mnie w stronę wpisów wymagających więcej, więcej i więcej. Pragnę dawać od siebie to, w czym czuję się najlepiej. Panią od tagów dobrze wychodzą tagi, jednak nie oszukujmy się, nie są to górnolotne treści. Dlaczego o tym wspominam? Już tłumaczę. Napisałam wcześniej, że odwiedzam różne strony, między innymi z tego względu dopadło mnie poczucie monotonii, prostoty, błahości i schematu. Treści o większym znaczeniu dla kultury i rozwoju nierzadko bywają przyćmione przez powtarzające się, kopiowane pomysły, przez co częściowo tracę wiarę w ludzką kreatywność - i oryginalność przy okazji. 
     Nie każdy potrafi pisać o filozofii. Nie każdy zna się na ubraniach. Każdy obiera tę drogę, którą uzna za odpowiednią. Są rzeczy podobne, ale nic nie jest takie samo. Z tym krótkim zakończeniem postaram się wrócić do tego co kocham - pisania.